- mənqul
- sif. <ər.> köhn.1. Bir yerdən başqa yerə aparılmış.2. Dillərə düşmüş, ağızdan-ağıza düşmüş.3. Nəql edilmiş, söyləmiş.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
əlmənqul — (Bakı) acgöz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mənqul — ə. 1) daşınmış, köçürülmüş; 2) ağızdan ağıza söylənib yayılmış (söz, xəbər); 3) danışılmış, nəql edilmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mənqulat — ə. «mənqul» c. t. bilənə və danışana əsaslanan məlumat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qeyr — ə. 1) yad, biganə; 2) özgə, özgəsi; 3) başqa, digər, ayrı. Qeyri adi adi olmayan; fövqəladə; qeyri amil 1) əsassız, faktsız; 2) səbəbsiz; qeyri baliğ həddibüluğa çatmamış; yeniyetmə; qeyri bədii bədii olmayan; qeyri bərabər bir bərabərdə olmayan; … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti